Sanatsal pratiğinde yerleştirme, fotoğraf, film, ses, kolaj ve çizim gibi farklı anlatım biçimleri kullanan Seza Paker’in OG Gallery’deki kişisel sergisi AMBIENTÉ, sanatçının hazır nesne (ready-made), yoksul malzeme (poor material) ve minimal estetikten beslenen dünyasının bir uzantısı sunuyor. Sergi, Paker’in mekân, algı ve ritim üzerine uzun süredir süregelen araştırmalarını yeni bir biçimsel düzlemde bir araya getiriyor.
Işık, Renk ve Hareket
Sanatçı, sergide ışık, renk ve hareket aracılığıyla mekânın algısına dair yeni bir atmosfer kurarken; uzun süredir üzerine düşündüğü ritim, eşitlik ve ortak duyumsama kavramlarını yalın ama derinlikli bir mekânsal düzenleme içinde yeniden yorumlar.
Sergideki işler, bir dönem kamusal yaşamın ve eşitliğin simgesi olan berber lambasına atıfta bulunuyor. Geçmişte kırmızı, beyaz ve mavi sarmallarıyla dolaşan kanı, bandajı ve damarı temsil eden bu nesne, iyileşmenin bir imgesi olarak görülürdü. Paker, bu tanıdık işaretin anlamını tersyüz eder: renkler yer değiştirir, çoğalır, titreşir. Her lamba kendi ritmini sürdürür; dönüş, zamanın ve rengin ortak bir zeminde buluşmasına dönüşüyor. Koridorda ise sanatçının 1987 tarihli Untitled (It’s All About Light) serisi yer alıyor.
Her Şey Işığa Dair
Sergiye şu metin eşlik ediyor:
Hız. Büyüme. Yaşantının yükselmesi.
Klorofili görüyorsun, formu görüyorsun,
yapışını, oluşunu, titreşimini.
Işık burada yalnızca bir görüngü değil, bir yaşam kuvvetidir.
Her şeyin temelinde hareket vardır — hücrede, renkte, zamanda.
Paker’in bu 11 parçalı serisi, ışığın çoğalma ve dönüşme kapasitesi üzerine bir düşünmedir: kromozomların titreşen düzeni, doğanın görünmeyen hızları, oluşun sürekliliği.
Her şey ışığa dair.
AMBIENTÉ’de Seza Paker bir görüntü değil, bir atmosfer kurar.
Gördüğümüz şey temsil değil, ilişkidir:
ışık ve doku, hareket ve durgunluk, renk ve eşitlik.
Sergi boyunca, Seza Paker’in Terry Riley’den yola çıkarak Berk İçli ile birlikte geliştirdiği bu projede,
1969’da bestelenen A Rainbow in Curved Air’in sergiye özel bir uyarlaması,
serginin ritmini ve zaman duygusunu genişletir.
Bu düzenleme, ışığın dönüşüyle birlikte akarak serginin algısal yapısını derinleştirir
ve hareket, ses ile renk arasında süreklilik kurar.
Seza Paker
Kavramsal pratiği bir düşünme biçimiyle karakterize edilen Seza Peker’in sanatı akıcı, söylemsel ve şiirseldir. Açıklığa temelden bağlılığını estetik ve felsefi bir duruş olarak ortaya koyan sanatçı, yerleştirme, fotoğraf, film, ses, kolaj ve çizim gibi birçok farklı anlatım biçimini kullanır.
Eserleri ve sergileri, sanatçının iç içe geçmiş düşüncelerinin ve araştırmalarının, zaman içinde yan yana akan, bazen birbirini örten, bazen de birbirinden uzaklaşan görsel, duyusal ve hissi bir ifadesi olarak okunabilir. Metafor, çağrışım, sıralama ve önerme gibi tekniklerle şekillenen bu dinamikler, biçim ve içerik arasındaki muğlak ilişkiyi besler ve sürekliliğini sağlar.
Paker’in kişisel sergileri arasında; “Geçerken”, Galerist, İstanbul (2019); “Absinthe”, Galerist, İstanbul (2015); “Huzur Denizi”, Galerist, İstanbul (2012); “Ekoloji IV”, Şekerbank Açık Ekran, İstanbul (2012); “İsimsiz (Nasılsın?)”, Galerist, İstanbul (2006); “Kamuflaj”, Galerist, İstanbul (2002); “İşin Başı: Çizime Farklı Yaklaşımlar”, Kasa, İstanbul (2001) yer alıyor. Katıldığı grup sergileri ve bienaller arasında ise “Kartografya”, İstanbul (2020); “Saat Kaç?”, Arter, İstanbul (2019); “Seven Questions for Asia”, Kuandu Biennale, Taipei (2018); “Murmuring”, Museum and Galleries of Ljubljana (2017); “Encounters: Turkish Contemporary Art in Korea”, ARA Art Square, Seoul (2012); TRANSİT, Passage de Retz, Paris (2010); “Variations Continues”, le Crédac, Lvry-sur-Seine (2009) ve “Paradoxe in Identity”, 2. Uluslararası Buenos Aires Bienali (2002) bulunuyor. Seza Paker, Nice ve İstanbul’da yaşıyor ve çalışıyor.
