Açıklama
Mart – Nisan sayımız için “Kadın”ı odağına aldığımız bir sayı hazırladık. Malum, 8 Mart Dünya Kadınlar Günü ama bu sadece bir denk geliş.
Esas yola çıkış noktamız bir süre önce ABD’de yapılan bir araştırmanın sonuçları. Bu araştırmaya göre, ABD’de bulunan belli başlı müzelerin koleksiyonlarında
yer alan işlerin yüzde 85’i erkek sanatçılara ait. Aynı rapor yine toplam işlerin yüzde 87’sinin beyazlara ait olduğunu ortaya koyuyor. Bu araştırma yayımlandıktan sonra Baltimore Müzesi, 2020 bütçesini kadın sanatçılara ayıracağını açıkladı. Bu rakamlar kadın sanatçı temsiliyetinin vahim denecek kadar az olduğuna dikkat çektiği için, Batı’da da çok yankı uyandırdı. Raporun, önümüzdeki yıllarda sanat ve kültür alanında kadın sanatçıların temsiliyetini epey etkileyeceğine inanıyoruz. Bunun yanı sıra, “we are all feminists” ile başlayan ve “the future is female” ile devam eden bazı hareketleri de göz önüne aldığımızda sadece güncel sanatta değil, edebiyat, müzik, sinema, tiyatro, tasarım, moda gibi alanlarda kadın meselesine bakmaya çalıştık. Türkiye’de çalışıp üreten kadın sanatçılarla beş soru–
dan oluşan bir dosya konusu hazırladık. Levent Çalıkoğlu, Tomür Atagök, Yeşim Turanlı gibi kadın sanatçıların varlığına ve onların meselelerine kafa yoran kültür- sanat dünyasının önemli isimleriyle konuştuk. Sinemada 2020 yılı kadın yılı mı olacak, diye sorduk; müzikte kadınların açtığı yeni yollara baktık. Kapağa Güney Afrikalı sanatçı Zanele Muholi’yi taşıdık. Son yıllarda adından en çok bahsettiren çağdaş sanatçılardan biri olan ve kendini “görsel aktivist” olarak tanımlayan Muholi’nin, Nisan ayında Londra TATE’de sergisi açılacak. Sanatçının bir kadın olarak verdiği savaşa hayran olmamak ve sanatsal pratiğiyle ışık tutmaya çalış–
tığı mağduriyetlerin yanında olmamak mümkün değil. Vasıf Kortun ise bu sayımızda ‘tarihe bir not düştü.’ Kortun, yakında açılması beklenen İstanbul Resim
ve Heykel Müzesi’nin danışmanlığından neden ayrıldığını yazdı. Kortun’un, “Geçtiğimiz Mayıs ayında yeniden açılmasına gönül koyduğum ve yıl sonunda ayrıldığım İstanbul Resim ve Heykel Müzesi’nin istikametini nasıl tahayyül ettiğimi paylaşmak istiyorum. Notlarımı pratik bir nedenle değil, tartışmalara katkıda bulunması amacıyla tarihe bırakıyorum” sözleriyle başladığı yazısını, biz de kültür-sanat dünyasına fayda sağlamasını umarak sayfalara taşıdık.
İyi okumalar
