-
Kitabınızın ismi “Gördüm Çiçeği” için “Kedilerin sık sık gördüğü, sizinse hiç görmediğiniz bir çiçek” tanımını yapıyorsunuz. Bu ismin hikayesini anlatır mısınız?
“Kokusu ilk defa birinin sizi anladığını hissettiğinizde kalbinizde oluşan frekansla aynı dalga boyutundadır.” Gördüm Çiçeği öyküsü, başrolünde çiçek olan bir dostluk hikayesi aslında. Bu çiçeğin özelliği de yukarda yazdığım cümlede. Anlaşılmak, anlamak yani biri tarafında görülmek. Gerçek anlamıyla. O yüzden bu çiçeğin adı Gördüm Çiçeği.
-
Okurları “Gördüm Çiçeği”nde neler bekliyor?
Bunu söylemek biraz zor yazan için ancak okuyanların bana sorduğu sorulardan derlersem; benimle beraber, şehrin sokaklarında ya da ailesiyle bir masa başı sohbetinde, “belki de başka türlüsünün mümkün olabileceğine inanan” bir takım insanların yanında gezintiye çıkabilirler. Üzmeden sorular sordurduğum bazı kadınların hikayeleri diyebilirim belki de.
“Kelepçe Kullanma Kılavuzu” ile Tiyatro Sahnesinde
-
İlk öykü kitabınız 2017’de çıkan “Kırk Evin Delisi”. “Gördüm Çiçeği” ile ikinci kez bir öykü kitabıyla okurların karşısındasınız. Bundan sonraki projeleriniz neler olacak?
Bu ay yeni oyunum, Kelepçe Kullanma Kılavuzu başladı. Bir senaryo yazdım, onunla vakit geçiriyorum bu aralar. Elbette yazmaya devam ediyorum bir sonraki kitabım için.
-
Tiyatro mu, edebiyat mı? Hangisi hayatınızda daha ön planda?
Böyle ayrım pek yapamam ancak edebiyat tiyatronun da çıkış noktası olan disiplin olduğu için, galiba her şey önce edebiyattan geçiyor.
“Senaryo Yazıyorum”
-
Yazarlık yolculuğunuzda size katkısı olduğunu düşündüğünüz yazarlar kimler?
Gabriel Garcia Marquez, Albert Camus, Milan Kundera okumayı çok sevdim her zaman ve daha birçok yazar var elbette…
-
Öykü dışında başka bir türde yazmayı düşünüyor musunuz?
Senaryo yazıyorum. Ayrıca üzerinde çalıştığım bir tiyatro oyunum var…
