Asesinos! Asesinos!, Kader Attia’nın Arter Koleksiyonu’nda yer alan aynı adlı yerleştirmesi, mekâna özel bir kurguyla izleyiciyle buluştu. Bu büyük ölçekli çalışma, ortadan ikiye ayrıldıktan sonra yeniden birleştirilmiş 100 kapıdan ve tepe kısımlarına yerleştirilmiş 37 megafondan oluşuyor. Attia, bu etkileyici yapı aracılığıyla farklı toplumsal gerçeklikleri ve tarihsel olayları bir araya getirerek, melez bir topluluk imgesini ortaya koyuyor.
Sanatçı Alp İşmen, Asesinos! Asesinos!’tan ilhamla bir şiir kaleme aldı:
Bir grup insan
Yürümüş ve yürüyen
Ve yürüyecek olan
Nefessiz
Anlamak zor sadece
Şöyle bir bakarsan
Beklemiş ve bekleyen
Ve bekleyecek olan
Umut dolu
Nefes nefese
Her biri bir kapı
Yaralı ve yalnız
İkiye bölünmenin ruh hali
Çığlıkları bir çağrı
Sessiz ve isyankar
İçlerine girmek
Bu kapılardan geçmek
İmkansız arzunun A hali
İstemenin sonunda mümkün
Olacak mı onlardan biri olmak
Kapıların ardı bin yaşam
İki bacak yeter mi
Yürümek için
Koşar adım isyan
İkiye bölünmüşlüğün kapıları
Sanatın ve isyanın şizoid kökleri
Yeter mi
Bana bir ses lazım
İşitmiş ve işiten
Ve işitecek olanın uzanan eli
Nefs
Seslerini duyurmak için
Duymak ve içselleştirmek için
Hedefe varmanın azmiyle
Bir kapı gibi tek
Bir duvardan azade ev gibi
Dik duruşun şiiri bu
Alp İşmen
SM:
Alp İşmen, Arter’de sergilenen Kader Attia’nın “Asesinos! Asesinos!” yerleştirmesinden esinlenerek bir şiir kaleme aldı: “Dik duruşun şiiri bu”.
@alpismen_art @thekaderattia @arteristanbul
