Zilberman | Istanbul’un üç mekânında 21 Eylül itibariyle açılan 2019 adlı sergi 25 Kasım tarihine kadar ziyaret edilebilecek. Sergi ismini 1993 yılında Maslak Oto Sanayi Sitesi’nin hemen yanındaki araba mezarlığında açılan ve kısa sürede kült statüsü kazanan gece kulübü 2019’dan alıyor. Yekhan Pınarlıgil küratörlüğünde gerçekleşen grup sergisinde Ateş Alpar, Alpin Arda Bağcık, Aïda Bruyère, Guido Casaretto, Isaac Chong Wai, Bawer Doğanay, Memed Erdener, Camille Henrot, Fatoş İrwen, Zeynep Kayan, Maria Klonaris & Katerina Thomadaki, Jaffa Lam Laam, İz Öztat, Furkan Öztekin, Erinç Seymen ve Lucia Tallová’nın eserleri görülebiliyor. Pınarlıgil sergiyle ilgili olarak, “Sergi, 2019’un ışığında, 80’lerin sonundan 2000’lerin başına kadar yayılan kısa dönemde, İstanbul’un gece hayatında beliren bu vahaların hafızasını tutmayı hedefliyor. Hafıza derken, akla ilk geldiği gibi, belge toplamak ve rasyonel bir tarih yazımı, kısacası entelektüel bir egzersiz değil. Tamamen tensel belleğe odaklanan öznel bir yolculuğa çıkmak amaç. 2019, anımsama aracılığıyla gece kulübünün pistinde bedenlerin deneyimledikleri hisleri tetikleyecek, ziyaretçileri içine çeken bir yerleştirme. Unutulmuş zamana bir yolculuk” cümlelerini kuruyor.
Fısıltılı Tutkular
Ateş Alpar’ın sergide yer alan Fısıltılı Tutkular isimli serisi, 2013’ten bu yana oluşturduğu 7000’den fazla fotoğrafı içeren arşivin bir parçası. Alpar, Beyoğlu’ndaki gece kulüplerinde sahne alan crossdresserlar ve drag queenlerin performanslarını görüntülüyor. Alpin Arda Bağcık’ın sergideki Loksapin adlı eserinde televizyon dilinin kullandığı bir prosedür ön planda. Mali doğumlu sanatçı Aïda Bruyère’in sergideki yerleştirmesi Never Again Batı Afrika’nın birçok şehrindeki barlarda bulunan duvar resimlerinden esinlenerek çizilmiş çarpıcı bir fresk. Bawer Doğanay’in gece hayatından etkilenerek yaptığı sergideki tuvalleri ise neredeyse 2019’un dans pistinden alınmış kareler. Camille Henrot’nun sergide King Kong Addition adlı uzun bir videosu var. Erinç Seymen sergideki yerleştirmesinde siyah lateks eldivenli eller bir tablo taşıyor. Fatoş İrwen’in 2019’da sergilenen Güvenlik Ağları ve Gülleler adlı iki yerleştirmesi kadın saçlarından örerek yapılmış.
Oturulabilir Heykeller
Furkan Öztekin 2019 dahilinde de sahne sanatçısı Ceyhan Fırat’a atfettiği bir kolaj serisi ile yer alıyor. Buna performatif bir heykel olarak Fırat’ın sahnede kullandığı tacın replikası eşlik ediyor. Guido Casaretto 2019 için serginin üç ayrı mekânında da görülebilecek bank ya da koltuk olarak tabir edilebilen oturulabilir heykeller üretti. Isaac Chong Wai 2019’a birçok işi ile katılıyor. Bunlardan biri Falling Carefully adında neon yerleştirme. İz Öztat 2019’da, biri askıda yüksek metal bariyerlerden oluşan bir yerleştirme olmak üzere iki farklı eser ile yer alıyor. Hong Konglu sanatçı Jaffa Lam Laam’ın sergideki eseri 2014’te Hong Kong’da yapılan direniş hareketine gönderme yapan Shot The Star. Lucia Tallová Clouds adlı ihtişamlı gökyüzü tablosuyla, Paris’te yaşayan Maria Klonaris & Katerina Thomadaki adlı sanatçılar 20. yüzyıl için ağıt adlı video ile, Zeynep Kayan fotoğraf ve videolarıyla, Memed Erdener ise Pinokyo heykeli ile sergide çeşitli işleriyle görülebilecek olan diğer sanatçılar.
